Auckland en een klein beetje Sydney....

Of als je de titel snel leest: Auckland is een beetje Sydney in het klein. Maar eerst even terug naar Sydney. Voordat we afgelopen woensdag vertrokken hebben we nog een kleine tour gedaan. Een kleine rondje op advies van de locals. Dus allereerst gestart met een treinrit van ons hostel naar de circulair quay (nog steeds niets bijzonders dat doet iedere toerist) Daarna de ferry gepakt naar een schiereiland. Vanaf die plek geweldige uitzichten op Sydney. Vanaf daar de bus genomen naar de beroemde Bondi Beach. We waren daar 5 jaar geleden al geweest maar toen was het winter en uitgestorven dus wilden we het wel eens in de drukte zien. Daarbij kijken we regelmatig naar Bondi rescue op tv dus wilden we de mannen ook wel eens in het echt zien. Ik weet niet hoe het jullie vergaat, als jullie die serie wel eens gezien hebben, maar wij verbaasden ons in Nederland vaak over het feit dat mensen soms echt verschrikkelijk stom kunnen zijn op zo'n strand. We zeiden dan vaak tegen elkaar: dit moet geknipt zijn, dit kan niet waar zijn. Nou helaas het is waar. Een klein voorbeeld. Aan een kant van Bondi staan enorme borden met " strong current" Oftewel sterke en gevaarlijke stroming. Als je dan naar het water kijkt (dit doe je al automatische als je richting water loopt tenzij je blind bent) dan zie je alleen maar surfers. Kortom je hebt al 2 hints gehad dat zwemmen niet handig is. Om het nog makkelijker te maken zijn er bepaalde gebieden afgezet met vlaggen waar je tussen kunt zwemmen (tip 3). Daar staan dan ook de (inmiddels beroemde) strandwachten druk te doen. (met het op de foto gaan met chinese/japanse meisjes). Kortom je hebt als zwemmer al 4 tips gehad. Situatie: man en vrouw kijken naar water. Zie tip 1!Het zijn Indiers, voor het verhaal even handig want weet dat aziaten moeilijk kunnen zwemmen door lichaamsbouw (info van Maaike want ex zwemlerares van buitenlandse studenten. Man denkt, ik ga zwemmen en loopt water in midden op de plek waar 2 stromingen samen komen. Dus tip 1,2,3 en 4 zijn niet aangekomen. Man wil gaan zwemmen maar op het moment dat hij een poging doet komen onze stoere mannen er aan en melden in net Australisch: Yo mate, you don't wanne swim there, yeah you overthere in the yellow! Na een aantal pogingen snapt man het en loopt uit het water. 1-0 voor de lifequards en ze rijden terug naar de toren. Je denkt nu eind goed al goed. Helaas. Vrouw van man, ze heeft echt alles meegekregen, denkt: laat ik maar gaan zwemmen!!! Wij staan met afgrijzen te kijken want laten we het zo zeggen: het is geen zeemeermin :)!!!. Vrouw loopt water in en jawel binnen 5 minuten kopje onder in de stroming. Een surfer rent er in en begint te zwaaien en vanaf links komen onze helden weer aangesscheurd. Een springt er uit pakt een board (die kerel is echt snel!!!) en hij redt de vrouw. Vrouw loopt uit water zegt geen woord tegen lifequard en loopt terug naar man die geen poot uitgestoken heeft (mocht niet van de lifequard?????!!!!!) en vervolgen hun weg. Wij staan echt volkomen sprakeloos te kijken. Dit moet in scene gezet zijn. Maar naar een half uur wachten nog steeds geen Australische Ralf Inbar (wie kent hem nog). Kortom leuk entertainment omdat het goed afgelopen was. Daarna met de bus richting Kingscross. Daar hebben we Una's opgezocht. Dit was het eetcafe waar Steef en Lous een tijd gewerkt hebben. We hebben er niet gegeten want nog wat vroeg dus doorgelopen naar Darling Harbour. Gewoon omdat het een leuke plek is. Daarna weer terug naar het hostel. De volgende ochtend met de taxi naar het vliegveld waarna we na een rustige vlucht (incluis de gebruikelijke stress bij Eric) weer veilig zijn geland in Auckland. Daar werden we opgepikt door een Duiter uit Oldenburg die al 15 jaar in Nieuw Zeeland woonde en tegenwoordig toeristen van en naar het vliegtuig brengt. Na een lange rit (wat Amerikaanse meisjes waren nogal naief en dachten ergens heen te gaan want niet echt handig was in de tijd en plaats) en veel info door de Duitser zijn we naar ons hostel gebracht. Na wat nagepraat te hebben met de Duitser over de Amerikaanse meisjes zei de Duitser vrij treffend: normaal vragen ze me ook vaak hoe lang het rijden is van Auckland naar Sydney dus ik ben wat gewend. Wij vonden echter dat onze Duitser verschrikkelijk netjes was geweest door de dames niet achter te laten in een donkere buurt maar ze echter veilig ergens heen wilde brengen. De dames in kwestie hebben dat niet zo door gehad en deden of eea de gewoonste zaak van de wereld was. Aangekomen bij ons hostel bleek deze een dubbele boeking te hebben. Geen probleem want de eigenaar had nog 2 hostels dus werden we in zijn Mercedes naar een ander hotel gebracht. Je merkt dat je veel makkelijker wordt want wij vonden alles best. Het andere hostel is prima en we blijven hier vanacht nog. Vandaag even Auckland (een deel) bekeken. Men zegt Sydney in het klein maar daar doe je de Aussies tekort mee. Het is een charmante stad die twee oceanen met elkaar verbind. Het zijn de mensen hier die de stad een meer vriendelijke dan echt spannende uitstraling geven maar dat is natuurlijk prima. Morgen pikken we ons Spaceship op en gaan we de rest van het land maar eens verkennen.