Incaatje spelen

De eerste week Peru heeft in elk geval de indruk gegeven dat een en ander hier "same, same but different" is t.ov. Bolivia. Dat begon al de eerste dag. Allereerst de eerste schok. Ons was een banos (wc) beloofd in de bus naar Puno (Peru), en inderdaad er was een wc in de bus. Ok je kon er niet in maar ze waren tenminste "eerlijk" geweest want technisch gezien was er een wc aanwezig. De tweede schok: de bus reed keurig op tijd. Schok 3: onze buschauffeur legde ons keurig uit hoe we de grens over moesten, welke documenten we nodig hadden en wat verder te doen. Op zich voel je je dan net een kleuter maar met een stel Amerikaanse toeristen aan boord zijn zulke zaken nou eenmaal nodig. (sorry maar ervaring van de afgelopen maanden heeft nou eenmaal uitgewezen dat de Amerikaanse reizigers die wij ontmoet hebben hartstikke aardig en vriendelijk zijn maar er verder geen drol van snappen). Bij de grens aangekomen hadden Maaike en ik idd maar 5 minuten nodig om met een enorme smile (werkt altijd!)  door beide (Bolivia uit en Peru in) controles te komen. Op reis hebben we nu wel ontdekt dat Nederlander zijn erg handig is want we hoeven nergens te betalen (als vb: een Amerikaan (US) moet in elk land even 100 dollar aftikken voor een visum, dat gunnen we ze natuurlijk ook weer niet). Daarbij weet iedereen dat we aardig kunnen voetballen en dat we groot (lengte) zijn dus je hebt bij elke douane post hetzelfde gesprek. Kortom dikke prima. Bij de grens snel onze laatse Bolivaanse Bolivianos omgewisseld voor Soles. Op zich raar want dit is onze laatste vreemde munt op onze reis. Daarna weer in de bus gestapt en keurig op tijd aangekomen in Puno. Daar moesten we overstappen op een andere bus voor een "ritje" van 8 uur naar Cusco. Laat ik kort zijn over de busreis: VOLKOMEN K! Te lang (2 uur vertragen) en tig stops etc. Redelijk uitgeput kwamen we aan in Cusco waar we op zoek moesten naar ons hostel: Mama Cusco. Omdat we ondertussen redelijk geleerd hebben om geen taxi te nemen als we niet scherp zijn (want je weet dat je afgezet wordt) besloten we maar te gaan lopen. Goed plan, zeker een half uur (oeps..) en geen idee waar we heen moesten. Uiteindelijk zijn we "gered" door een Peruaanse vader en dochter die met ons mee liep en ondertussen allerlei zaken vertelde over de omgeving. Leuk, super vriendelijk (zoals bijna alle Zuid Amerikanen) en erg handig. Uiteindelijk laat aangekomen in ons hostel waar we welkom werden geheten door "The Germans" (uit te spreken zoals in "Allo Allo"). Na Maleisië, Australië, Nieuw Zeeland zagen we elkaar weer. Lachen dus. De dagen erna hebben we vooral de omgeving van Cusco bekeken. Cusco zelf is een super leuke stad met heel veel (Inca) historie. Beetje jammer dat ondergetekende weer eens last had van de "ik noem regelmatig naar het kleine kamertje rennen) ziekte maar dat mag de pret niet drukken. Ondertussen werden we door "The Germans" steeds onder druk gezet om een 9 daagse trail te doen maar uiteindelijk maar besloten om dat niet te doen. Te duur, krap qua tijd en nogal intensief gezien de hoogte. Bleek een goed besluit want ze hadden uiteindelijk een boel gezeik over kosten, contracten (het blijven natuurlijk wel "pünktliche" Duiters) en logistiek. Hoogtepunt van afgelopen week was echter vandaag: het bezoek aan Machu Picchu. We hadden alles zelf geregeld en op tijd (dit in tegenstelling tot heeeeel veel toeristen die geen kaarten meer konden krijgen voor zowel trein als entree). Wij dus met de "collectivo" (een busje) en trein naar Aqua Caliente, de uitvalsbasis voor  Machu Picchu. Een erg mooie rit dus geen enkel probleem. Vanochtend zijn we dus vroeg opgestaan en zijn naar boven gelopen (vonden we stoerder dan met de bus). Om Half 8 waren we er en het moet gezegd worden het was fantastisch! Erg mooi hoe die Incas (moeten handige jongens geweest zijn) een stad op deze hoogte hebben gebouwd. Daarbij hadden ze een stad met een "view". Niet te geloven. Leuk weetje: Een Amerikaan (Hiram Bingham) heeft Machu Pichu in 1911 ontdekt en deze man heeft model gestaan voor Indiana Jones. Nou hebben wij geen Inca trail gedaan (te duur en al tijden uitverkocht) maar voor de Jacob Boetjes onder jullie: als de "zonnepoort" doorloopt heb je een fantastisch(e) uitzicht/ervaring! Om 10.00 uur hadden we alles wel gezien en dat was maar goed ook want er kwam me toch een meute omhoog. Niet te geloven. We hebben de bus (we vonden dat we dat verdiend hadden) naar beneden genomen en daar kwamen we nog meer "meutes" tegen. De Peruaanse overheid had zelfs de brug naar boven compleet afgesloten. Later hoorden we dat er nogal wat "teleurgestelde" toeristen waren die boos zonder een kaart omhoog wilden gaan. We hoorden zelfs dat de touristen(!) wilden gaan staken om toegang te krijgen. Wat ons betreft de wereld op zijn kop. Ja inderdaad lullig als je geen kaart hebt maar met een beetje informeren weet je gewoon hoe eea in zijn werk gaat. Kortom een beetje misplaatst.....Nu uitrusten en morgen weer terug naar Cusco. Daar blijven we een paar dagen om dan uiteindelijk donderdag te vertrekken naar Arequipa. Het einde komt in zicht. Zeker nu we  Machu Picchu hebben gezien wat toch het laatste "officiele ding" op ons "lijstje" was. Hasta luego amigo's!