En dan alweer het laatste blog uit Peru....het gaat dus snel... Na Machupicchu zijn we eerst weer terug gegaan naar Cusco. Eigenlijk de dagen erna niet veel gedaan anders dan uitrusten en de busreis voorbereiden naar Arequipa. Een busreisje van van maar 10 uur dus dat viel mee. Met de nachtbus zijn we de volgende ochtend aangekomen in Arequipa. Een heerlijk rustig stadje met het mooiste Plaza des Armas van Peru. Voor de mensen die nog nooit in Zuid Amerika geweest zijn: Elk gat heeft een Plaza des Armas. Altijd redelijk symmetrisch opgezet en (bijna) altijd in het centrum. Kortom wil je naar de "binnenstad" en "profi" overkomen. Gewoon een taxi regelen naar de "Plaza". Niet bijster origineel natuurlijk om al die pleinen zo te noemen...(aan de andere kant: hoeveel Grote Markten zijn er in Nederland?). In Arequipa zaten we in het "Amazing Hostel". Beetje arrogante naam maar op zich wel een redelijk verblijf. Eigenlijk 2 pluspunten. Het was er warm en het was er warm! Na 3 maanden Zuid Amerika eindelijk weer warmte. Vanuit Arequipa hebben we de Colca tour gedaan. Een tour door de diepste canyon ter wereld. Dus wij opstaan om half drie nachts en met een "tourist" bus op stap. Na een paar uur rijden en een ontbijt later kwamen we aan bij de canyon om vanaf daar een uurtje of 7 te lopen naar de oasis onder in de canyon. Gelukkig hadden we de laatste weken al een hoogte stage gehad (3000 meter en meer) dus die 7 uurtjes gingen eigenlijk best goed. In elk geval een super mooie tocht en een kundige gids die veel vertelde onderweg. In de oasis nog snel even een duik in het (koude) zwembad genomen om daarna wat te gaan eten en te slapen. Ondertussen kijkend naar een schouwspel waarbij een Belgische jongen die in het ravijn was gedonderd (geen gids meegenomen!) werd geholpen door tig Franse medicijnstudenten die zich als gieren op hun "levende project" storten. Lief bedoeld (en klasse dat ze hem gered hadden, anders waarschijnlijk niet overleefd) maar om nou met z'n 10e doktertje te gaan spelen... Kortom eind goed al goed. De volgende ochtend konden we uitslapen en vertrokken we dus om 5 uur in het donker, zonder ontbijt, voor een drie uur durende klim. Goed te doen en helaas werd ik vlak voor de top verslagen door een Engelse fysiotherapeut (hij was 25 dus mag het??) in onze finale eindsprint voor de eerste plaats. Belachelijk actie natuurlijk om een berg op te rennen maar we hebben wel gelachen.. (en we vonden elkaar ook heel stoer uiteraard)
Daarna over een vlak stuk gelopen naar ons ontbijt waarna we via allerlei toeristische plekken weer richting Arequipa zijn gegaan. Daar zijn we nog een nacht gebleven waarna we de bus hebben genomen naar Ica of eigenlijk Huacachina. Deze keer slechts 12 uur... In Huacachina aangekomen konden we direct inchecken in ons drie sterren hotel(!) om ons vervolgens te beperken tot de "core business" voor de komende drie dagen: naast het zwembad liggen in de zon. Dikke prima. Echter hadden we nog een "serieuze" activiteit te doen: het sandboarden. Hucachina is namelijk een oasis die omgeven is door enorme zandduinen. Denk aan formaat Terschelling en dan keer 10. Die avond dus opgehaald door een sandbuggy en als een coureur in Dakar door die bergen rossen. Dus inclusief het loodrecht omhoog en naar beneden rijden/springen. Bij een beetje hoge duin werd er gestopt en werden de "snowboards" gepakt. En dan vrij simpel; direct weer naar beneden waar we dan weer keurig opgehaald werden door de buggy. Verschrikkelijk lachen en gelukkig niets gebroken. De volgende ochtend hebben we de bus genomen naar Lima. Vanuit daar zijn we direct naar ons hostel gegaan in Miraflores, de goede wijk van Lima. Lima staat er nou eenmaal niet bekent om dat hier de meest vriendelijke "medemenschen" wonen. Vanavond gaan we nog een hapje eten met de "familie Boetje". Lachen dat je collega's aan de ander kant van de wereld tegen komt. Morgen is het dan vamos a Madrid and back to Europe. Kortom hasta luego amigos!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten