Afscheid van Argentinië......

De laatste dag in Argentinië dus maar eens een” afscheids blogje”. We hebben (vinden we zelf) een prima indruk gekregen van het land. Al is dat natuurlijk maar beperkt mogelijk in een land dat qua omvang zo’n beetje heel Europa is. Zeker de laatste dagen in Salta en Hamahuaca hebben hier aan bijgedragen. Vanuit BA hebben we vrolijk 21 uur in de bus gezeten. Geen probleem, eten prima en wijn na afloop (Geen whisky deze keer: SCHANDE!). Niet dat we daar veel van drinken maar het gaat om het idee he….. In Salta kom je in een compleet andere wereld terecht. Onderweg zie je het landschap veranderen van “a whole lot of noting” in “a whole lot of nothing” met lage bebossing. Dit gaat dan langzaam over in de uitlopers van de Andes. Salta ligt dan ook verscholen tussen de Andes en ligt daarom prachting. We hadden daar een prima Hostel, eigenlijk meer een bed en breakfast, en de relatieve rust van Salta vonden we dan ook heerlijk na de continue herrie in Buenos Aires. We hebben de eerste dag een beetje rondgekeken in het stadje. Dikke meevaller: veel koloniale gebouwen en een prima sfeertje. De tweede dag zijn we nog even met een kabelbaan (bouwjaar 1977 oid, oud maar ja 77 is een heeeeeeeeel goed jaar) naar de hoogste heuvel van de stad gegaan. Super uitzicht en mooie foto’s gemaakt. De dag erna hebben we eigenlijk niet veel gedaan. We hebben met name de dag gevuld met een “stukje” planning “doen” voor Bolivia. Kortom een “stukje travel management”. Het eerste besluit was dan ook om niet direct naar de grens te gaan maar een tussenstop te doen in Humahuaca. Goed besluit want het plaatsje is fantastisch. Het centrum is authentiek, de mensen worden steeds kleiner (we zijn weer reuzen aan het worden), het doet meer “Zuid Amerikaans” aan in vergelijking met het moderne Chili en het meer Europese (onderste gedeelte van) Argentinië en de uitzichten vanuit ons hostel zijn fenomenaal. Kortom een boel foto’s gemaakt en wat gelopen in de omgeving. Als je denkt waarom ik zo nodig een hoed op moet (zie foto’s): we leven hier op 3000 meter en de zon is hier dodelijk (net als een heuvel oplopen trouwens want bijna geen lucht). Overdag heerlijk en rond de 18-20 graden maar ’s nacht -7! Kortom een gebied van uitersten. Ondertussen hebben we onze eerste Lama (Eric) en een of andere inheemse plant (Maaike, nee geen coca bladeren!) gegeten dus we zijn ons als psychisch aan het voorbereiden op Bolivia. Morgenochtend nemen we de bus naar de grens dus de volgende update komt uit Bolivia. In de wetenschap dat we nog een dikke week of 6 hebben te gaan (het lijk wel een normale docenten vakantie dus  ) vanuit Argentinië: Hasta Luego amigos!